światłoczuli ludzie
dźwigają na ramionach niebo
ich głowy zdobi
korona wypalonych gwiazd
które wbijają się w skórę
w myślach sieją
żar wszechświata
światłoczuli ludzie
są perłowo- przezroczyści
noce karmią ich złudzeniami
światłoczuli ludzie
zaglądają księżycowi
w oczodoły kraterów
i zastygają
słuchając psów szczekania
znanego jak własna kieszeń
światłoczuli ludzie
ciągle się spieszą
zmaterializować myśli
a one uciekają w przestrzeń
wciąż spadają na głowy innym ludziom
(autor: Sylwia Pawłowska)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz